میگو و انواع میگو

میگوها سخت پوستانی ده پا هستند که دارای بدنی کشیده و ضمائمی تخصص یافته برای شنا در آب می‌باشند. پاهای آن‌ها بر خلاف خرچنگ‌ها و لابسترها نازک و کم توان هستند. هزاران گونه از میگوها در نقاط و اکوسیستم‌های مختلف از جمله بستر دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها شناسایی شده‌اند. طول عمر این جانوران با توجه به نوع گونه و شرایط محیطی بین یک تا هفت سال است و معمولاً در تمام عمرشان به تنهایی زندگی می‌کنند. البته در برخی از گونه‌های میگو در دورهٔ تولید مثل تجمعات بزرگی از آن‌ها قابل مشاهده است. میگوها دارای اندازه‌های مختلفی بین ۲تا ۲۵ سانتیمتر هستند و گونه‌های با اندازه درشت تر، از نظر اقتصادی بیشتر مورد توجه و بهره‌برداری بشر هستند. همچنین میگوها در طبیعت و زنجیرهٔ غذایی جانوران اهمیت فراوانی داشته و منبع غذایی بسیاری از ماهی‌ها و نهنگ‌ها را تشکیل می‌دهند. سخت‌پوستان (Crustacea)، بزرگ‌ترین رده از شاخهٔ بندپایان (Arthropda) بوده که بیش از ۴۲ هزار گونه در آن جای دارند. خانوادهٔ پنائیده (Penaeidae)، بزرگ‌ترین خانوادهٔ سخت‌پوستان هستند که در این خانواده، ۱۲ جنس قرار دارند که ۸۰٪ آن‌ها از نظر تجاری مهم بوده و به نام میگو (Shrimp) معرفی می‌گردند. بدن میگوهای پنائیده دراز و خمیده می‌باشد. طول بدن آن‌ها متفاوت و گاهی تا ۲۵۰ میلی‌متر و وزن آن‌ها تا بیش از ۳۰۰ گرم نیز می‌رسد. بدن آن‌ها از دو قسمت سرسینه و شکم تشکیل شده‌است. رنگ بدن نیز در بین گونه‌ها از تنوع زیادی برخوردار است و از سفید متمایل به سبز-خاکستری در میگوی سفید و در میگوی هندی از سفید تا صورتی و در میگوی ببری تا سبز تغییر می‌کند. رنگ بدن در بین افراد متعلق به یک گونه نیز ثابت نبوده و بسته به شرایط محیط زیست آن از قبیل درجهٔ حرارت، درجهٔ شوری، مواد غذایی، رنگ محیط و ابتلا به بیماری‌ها ممکن است کاملاً تغییر نماید.